جایگاه نامزدی در قانون مدنی

نامزدی در واقع یکی از مراحل مقدماتی ازدواج است که از دیدگاه روانشناسان و کارشناسان خانواده از اهمیت اساسی برخوردار است. دوران نامزدی به زوج ها کمک می کند تا از علایق و سلایق یکدیگر آگاه شوند تا ثبات زندگی مشترک خود را تضمین کنند. از این رو، دوره نامزدی را «دوره شناخت» می گویند; این دوره اگر مطابق میل و خواست طرفین پیش برود و آنها را به شناخت صحیح از یکدیگر سوق دهد، به رسمیت یافتن روابط طرفین و در نهایت تشکیل نهاد مقدس خانواده می انجامد.مرحله خواستگاریقبل از اینکه رابطه به مرحله نامزدی برسد، معمولاً مرد از زن خواستگاری می کند که به آن مرحله «خواستگاری» می گویند. برای زنانی که مرد می تواند از آنها خواستگاری کند محدودیت های قانونی وجود دارد. در ماده 1034 قانون مدنی آمده است: «هر زنی را می توان خواستگاری کرد که از موانع زوجیت مبرا باشد».مرد با چه نوع ازدواجی با مانع قانونی مواجه می شود؟برخی از افرادی که نمی توانید با آنها ازدواج کنید عبارتند از:الف) برخی از خویشاوندان نسبی: منظور از خویشاوندان نسبی افرادی است که با شخصی نسبت فامیلی دارند. این افراد از پدر، مادر، خواهر و برادر شروع می شوند و به فرزندان عمه، خاله، دایی و دایی ختم می شوند. در این میان امکان ازدواج با برخی از آنها اعم از خواهر و برادر، خواهر و برادر وجود ندارد.ب) برخی از افراد از طریق صله: صله در واقع رابطه ای است که به دلیل ازدواج بین زن و شوهر و بستگان آنها شکل می گیرد. مثلاً هرگاه مردی با زنی ازدواج کند بر مادر زن حرام دائم است و پس از طلاق نیز نمی تواند با او ازدواج کند.ج) زنی که در حال طلاق از مرد دیگری است: اصولاً وقتی زن از مردی طلاق می گیرد، باید 3 ماه و 10 روز از ازدواج با مرد دیگر خودداری کند. به این دوره طلاق می گویند. ازدواج مرد با زنی که در عدّه است، حرام است. اگر عده تمام شده باشد و یا زن به هر دلیلی مجبور به عدّه نباشد، عقد او جایز است.تفاوت های حقوقی و عرفی بین تعهداتبرای درک بهتر این موضوع، باید به تفاوت دیدگاه حاکم بر قانون و عرف در موضوع کاندیداتوری نگاه دقیق تری داشته باشیم. به طور سنتی، زن و مردی که ازدواج کرده اند اما هنوز به یک سقف نرسیده اند، نامزد می گویند; در حالی که از نظر قانون با اعمال صیغه رازداری، روابط زناشویی خاصی بر طرفین تحمیل می شود و آنها را زن و شوهر می نامند. نامزدی در قانون مدنی صرفاً یک توافق بین طرفین است که به منظور ازدواج آینده منعقد می شود. بنابراین، زن و مرد می توانند در هر زمانی آن را مختل کنند. بدون پایبندی به تعهدات و الزامات بعدی. همچنین این جدایی مستلزم صدور حکم طلاق و تشریفات مربوط نخواهد بود.ماهیت مرحله نامزدیاگر رابطه زن و مرد طبق ضوابط و بدون اشکال شرعی باشد، باید بررسی کنیم که آیا طرفین تعهدی به طرفین داده اند که نمی توانند آن را به هم بزنند، یعنی آیا یکی از طرفین می تواند اجبار کند. دیگری ازدواج کند چون خواستگاری انجام شده است. آهسته. تدریجی؟ در این خصوص باید گفت که نهاد نامزدی هیچ گونه تعهد و الزامی برای ازدواج طرفین ایجاد نمی کند. تا زمانی که این زوج ازدواج نکرده باشند، هر یک از آنها می توانند تصمیم خود را تغییر دهند. اصل این حکم ریشه در توجه ویژه ای دارد که قانونگذار ما به نهاد «خانواده» و «نکاح» داشته است و نمی خواهد که طرفین تحت هیچ فشاری مجبور به تصمیم گیری شوند. خواست قانونگذار این است که طرفین با اختیار این مسئولیت خطیر را بپذیرند وکالت...